Samen Kerken: Vrijheid
AlgemeenIn Nederland zijn we vrije mensen. We leven in een vrij land, er is geen regime dat de bevolking onderdrukt of terroriseert, we worden niet beperkt in ons doen en laten door een burgeroorlog of een hongersnood – we leven in één van de welvarendste landen ter wereld.
Toch voelt niet iedereen zich vrij. Dat kan bijvoorbeeld doordat er heel weinig geld is, of door fysieke beperkingen. Het liefst zouden we misschien wel helemaal geen beperkingen kennen, alles doen wat we willen, alleen maar vrijheid hebben. Maar ook dat blijkt niet te werken. Vrijheid heeft een bepaalde beperking nodig in de vorm van regels en richtlijnen. Je kunt het vergelijken met een lichaam dat zonder skelet niet kan functioneren. Zo werkt het ook met regels waar je zelf voor kunt kiezen om je eraan te houden: die bieden vrijheid.
Neem bijvoorbeeld verkeersregels: je bent verplicht om binnen de bebouwde kom maximaal 50 km per uur te rijden met een auto. Als je het niet doet, kun je een straf, een boete krijgen. Als je het daar niet mee eens bent, je wilt harder, dan voel je je niet vrij. Je gaat misschien expres te hard rijden om die vrijheid te veroveren. Het ligt anders wanneer je ervoor kiest om je aan de regel te houden. Wanneer je de bedoeling van de regel inziet en het ermee eens bent: zo is het ook voor andere weggebruikers veilig. Dan voel je je ineens wel vrij, want je hebt er zelf voor gekozen. Je hoeft er niet meer voor te strijden.
Vrijheid is eigenlijk: innerlijk vrij zijn. Zelf ervoor kiezen om je aan bepaalde regels te houden. Dat kunnen verkeersregels zijn. Dat kan ook een richtlijn zijn als ‘ik wil vriendelijk zijn’. Of: ‘ik wil alles wat ik doe met aandacht doen’.
Een bekend schrijver zei ooit: “Wie innerlijk vrij is, is geen slaaf meer van de dingen, maar heerst over hen…”
Ds. Kirsten Slettenaar.
Remonstrantse Gemeente.
Twente.
samen kerken