Doemdenken
In een week van maartse buien met hagel, regen, zon, wind en sneeuw was het soms even doemdenken, maar deze oudere jongere bleef een positivo. Het is een beetje een Bie-zin, ter ere van de overleden helft van Koot en Bie. En het positieve is dat we toch maar mooi van Gibraltar hebben gewonnen. Het EK is al bijna binnen. En dat is vlak over de grens hè. Het vorige EK hebben we daar gewonnen. Ik zie Wieffer en Weghorst, twee internationals uit Borne of all places, zo door de grachten varen in de zomer van 2024. Ja, ik ben niet zo van het doemdenken. Daan Rots als rechtsbuiten, waarom niet.
Maar wat was Bie zijn tijd vooruit met zijn persiflage op Rutte. Of heeft Rutte zijn tactiek gewoon gekopieerd van Bie? Ik wil een onderzoek en een enquête.
Maar eerst nog even een Keek op de Week. Bij mij begint ie op de woensdag. Krantje is klaar, dus een rustig dagje. Denk ik. Ik heb er weinig actieve herinnering aan.
Donderdag was hardlopen. Nou ja, hardlopen. Ik had de hardloopschoenen aan. En geloof het of niet, er zit slijtage op. Het zijn nog niet echt gaatjes, maar nieuwe hardloopschoenen zijn eigenlijk wel nodig.
Vrijdag was Oranje. Die Koeman coachte met de Franse slag. Had met Weghorst moeten beginnen. Wie scoorde er in de laatste wedstrijd van Oranje twee keer? Precies, Weghorst. Nog wel tegen Argentinië, de wereldkampioen.
Zaterdag was mijn broer jarig. Maar die zat in Zuid Afrika. Daar deden ze om tien uur het licht uit. Gewoon, alle elektrisch eraf. Ook nog even met Dochterlief getelefoonbeld. Die zat in Nieuw Zeeland. In een boomhut met een kiwi. Ook nog even met Zoonlief de stad in geweest voor een paar biertjes. De band bij Rocks net gemist.
Maandag was Gibraltar en dinsdag dit stukje schrijven. En de zondag dan? Ha, een beetje brak uiteraard, maar gelukkig duurde de zondag maar 23 uur.
Hans Assink schrijft al jaren via Tekstbureau Piet (Passie In Elke Tekst). Zijn boek Kollum is te bestellen via assink@home.nl.