Beau Schneider: 'Hendrik Groen heeft gouden hart en is geestig'
''Ik kijk er naar uit om nog één keer in de huid van Hendrik Groen te kruipen. Er zit zoveel moois verscholen in zijn personage. Hij is geestig met een hart van goud, maar heeft ook een lichte zweem van tragiek over zich heen. De nieuwe voorstelling gaat door met het verhaal waar we bij de vorige gestopt zijn, maar je kunt ook zeker komen kijken mocht je de eerste onverhoopt gemist hebben.''
ENSCHEDE - De woorden van Beau Schneider over zijn rol als Hendrik Groen zijn prachtig. Hendrik Groen is namelijk terug. Voor de laatste keer komt de meest geliefde bejaarde van Nederland naar het theater. Iedereen die benieuwd is hoe het Hendrik vergaat na de sluiting van het verzorgingstehuis in Amsterdam-Noord is op zondag 26 maart welkom in het Wilminktheater om te genieten van de voorstelling Opgewekt naar de eindstreep.
Hendrik moet constateren dat de tijd niet meer zo mild voor hem is: hij wordt steeds vergeetachtiger en begint het overzicht te verliezen. Dat levert de nodige verwarrende situaties op. Door opnieuw een dagboek bij te houden doet de dementerende Hendrik in deze ontroerende komedie zijn best om grip te houden op het leven. Dat zorgt voor grappige én aangrijpende momenten met Leonie (88) en Frida (10) als trouwe vrienden.
De cast bestaat, net als de vorige Hendrik Groen-voorstellingen, uit jonge acteurs. Beau Schneider en Britte Lagcher spelen de hoofdrol. Waarom? ''Omdat er in iedere bejaarde ook nog altijd een jong iemand verborgen zit.''
Van de dagboeken van Hendrik Groen zijn meer dan een half miljoen exemplaren verkocht. Ze werden bekroond met de NS Publieksprijs en als televisieserie uitgezonden. Ook in het theater is het succes ongekend: De zalen bij Pogingen iets van het leven te maken en Zolang er leven is, zaten vol. Producent Inge Bos: "Het Nederlandse publiek heeft Hendrik Groen massaal omarmd. Na veel hartverwarmende reacties van het publiek en een cast die stond te trappelen kon een vervolg niet uitblijven. Het is naast een ontroerend en hartverwarmend verhaal ook een voorstelling waarin maatschappelijke thema's als levensbeëindiging aan bod komen.''
Hendrik Groen heeft de Theaterkrant mogen bekoren. Sterker: ‘'Ik heb de eerste twee delen niet gezien, de boeken niet gelezen en het televisiefeuilleton alleen sporadisch bekeken. Ik was behoorlijk ontroerd'', aldus de recensent.
Meest geliefde bejaarde nog één keer naar Wilminktheater
