Thuiskomen met een Eend
Als jonge student had hij er meerdere versleten, de Citroën 2CV, de geliefde auto van mijn goede vriend Frits. Zijn favoriet was destijds een besteleend, de AK400, die hij medio jaren zestig in bezit had en er vrolijk mee rondreed in Amsterdam en omstreken. Dankzij de vermaarde vraagbaak van Olyslager kende hij de ‘Eend’ van binnen en van buiten en had de auto geen geheimen meer voor Frits. Maar zoals gebruikelijk werden op een gegeven moment de toch wel primitieve en hard roestende Eenden verlaten en volgde de overstap naar luxere modellen uit het Citroën gamma, zoals de Visa, de BX en uiteindelijk een Xantia. De Xantia was dan meteen wel de meest luxueuze die je maar kon bedenken, want zo vaak zie je geen dikke V6 onder de kap van een Xantia. Frits is heel zijn leven een echte Citrofiel gebleven. Het afscheid van de Xantia was dan ook een afscheid met gemengde gevoelens.
Een aantal weken geleden kroop het bloed toch waar het niet gaan kan en kreeg Frits het weer zwaar te pakken toen een vriendin zomaar een prachtige blauwe 2CV kocht. Dat geluid, de geur van de auto, de herinnering aan mooie tijden... Na een proefritje door het weiland van een naburige boerderij, wist Frits het zeker, hij wilde weer een eend! En tot mijn verrassing werd de zoektocht naar de AK400 snel beantwoord, ik mocht met hem mee naar Heerenveen om een prachtige zeer goed gerestaureerde oranje besteleend op te halen. En natuurlijk had hij de originele vraagbaak van Olyslager uit de jaren ‘60 bij zich. Op de zwart beduimelde bladzijden kon je nog zien waar de zwakke punten van de Eend zich bevonden. Frits maakte met een hele grote glimlach op zijn gezicht de reis naar Twente terug. Hij was in dubbel opzicht weer thuis.
Auteur: Pieter Hof uit Boekelo is Saabliefhebber en lid van het bestuur van de Historische Automobiel Vereniging HAV. Facebook.com/twentsesaabvrienden en Facebook.com/HAVmedia
Foto: Pieter Hof