De ziel van een auto
Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik van mijn werkgever een leaseauto ter beschikking heb. Geen zorgen om onderhoud, brandstofkosten en altijd een vast bedrag aan bijtelling per maand. De auto is voorzien van echt alle luxe en veiligheidsvoorzieningen die je maar kunt bedenken. In de file houdt ie automatisch afstand op de voorligger, hij remt als ie obstakels tegenkomt, aan boord kan ik genieten van alle moderne media die je maar kunt bedenken enz.. Wie doet je wat?
Maar laat ik nou een liefhebber van oude auto’s zijn en niet alleen van Zweeds metaal. Eigenlijk heb ik een voorliefde voor al het historisch mobiel erfgoed dat ooit met heel veel liefde en bezieling ontworpen en gemaakt is. Of dat nu een 2CV is, een oude Volvo Kattenrug, een Austin Healey of mijn eigen Saab 95, het zijn wat mij betreft geniale voertuigen uit een tijd waarin de grote merken veel meer naar zichzelf keken dan naar de ander. Vanuit de oogharen zie je vandaag de dag bijvoorbeeld het verschil tussen een Audi A6 avant en een Volvo V90 al lang niet meer zo duidelijk als tussen een Audi 100 en een Volvo 740. Tel daarbij de talloze modellen op die de grote merken vandaag voeren en die eigenlijk ook allemaal wel op elkaar lijken, dan ziet het gemiddelde straatbeeld er lang niet meer zo vrolijk uit.
En dan is het niet zo vreemd dat de Fiat 500, de Mini, Citroen met de Cactus en DS proberen daar nog een verschil in proberen te maken, maar wel met een duidelijke blik naar het verleden. Juist naar auto’s die ooit met zoveel bezieling en een gevoel voor eigenheid zijn ontworpen. Want van een Mini, 2CV, VW Kever, Fiat 500 of Citroen DS kwam je in die tijd geen echte evenknie tegen. En dat maakte deze auto’s met een ziel nu juist zo leuk.
Auteur: Pieter Hof uit Boekelo is Saabliefhebber en lid van het bestuur van de Historische Automobiel Vereniging HAV. Facebook.com/twentsesaabvrienden en Facebook.com/HAVmedia
Foto: Rutger van der Maar